Parenteral dozaj formları, bir enjeksiyon veya infüzyon olarak tatbik edilir, dolayısıyla enjekte edilebilirler terimi. Yaygın enjeksiyon türleri intravenöz (damar içine), deri altı (deri altı) ve kas içi (kas içine) şeklindedir. İnfüzyonlar tipik olarak intravenöz yolla verilir. Parenteral dozaj formları, steril solüsyonları, süspansiyonları ve emülsiyonları içerir.
Parenteraller hacme göre sınıflandırılır; küçük hacimli bir parenteral (SVP), birim paket başına 100 mL veya daha az (USP tarafından tanımlandığı gibi) bir çözelti hacmine sahiptir ve aralıklı intravenöz uygulamaya yöneliktir (genellikle 6-8 saatten uzun sürmeyen bir infüzyon süresi olarak tanımlanır). SVP'ler ampuller, şişeler, önceden doldurulmuş şırıngalar, şişeler ve plastik torbalar içinde paketlenebilir.
Alternatif olarak, büyük hacimli bir parenteral (LVP), birim paket başına 250 mL veya daha fazla çözelti hacmine sahiptir ve daha uzun süreli intravenöz uygulama için tasarlanmıştır. Katkı maddesi içermeyen LVP çözümlerinin yaygın kullanımları şunları içerir: 1) elektrolit ve sıvı dengesi bozukluklarının düzeltilmesi; 2) beslenme; ve 3) diğer ilaçların uygulanması için araç. Tipik LVP paketleme sistemleri, havalandırma borusu olan veya olmayan cam şişeleri ve plastik torbaları içerir.
Küresel düzenleyiciler, ambalajlarından kaynaklanan olumsuz sonuçlar açısından parenteral/enjektablları yüksek riskli olarak değerlendirmektedir. Örneğin, FDA'nın 1999 Konteyner Kapatma Kılavuzunun Tablo 1'i, etkileşimden kaynaklanan bir paketleme dozajının meydana gelme olasılığının yüksek olmasına ve en yüksek derecedeki endişeye bağlı olarak, enjeksiyonlar ve enjekte edilebilir süspansiyonları, paketleme etkileşimleri için en yüksek endişe düzeyine atar. yönetim. USP <1664> içindeki enjekte edilebilirler için daha düşük bir risk, daha düşük etkileşim olasılığına dayalı olarak belirlenir.
Bu sınıflandırma göz önüne alındığında, FDA Rehberinin Tablo 2'si, ambalajın hasta sağlığı üzerinde kabul edilebilir derecede küçük bir olumsuz etkiye sahip olduğunu belirlemek için USP Biyolojik Reaktivite Testi ve muhtemelen ekstraksiyon/toksikolojik değerlendirme dahil olmak üzere kapsamlı testlerin gerekli olduğunu belirtmektedir. Benzer şekilde, Avrupa İlaç Ajansı'nın (EMEA) Acil Paketleme Yönergeleri, parenteral paketleme sistemlerinin (ve bunların yapım malzemelerinin) titiz yöntemlerle (özgül uyumluluk, ekstraksiyon çalışmaları, etkileşim (süzülebilir madde geçişi) çalışmaları ve toksikolojik bilgiler dahil) test edilmesi gerektiğini belirtir. güvenli kullanımlarını sağlamak. Son olarak, parenteraller ve enjekte edilebilirler için geçerli olan ambalaj malzemeleri ve sistemlerinin seçimi ve kalifikasyonu için titiz testler, <660> (cam) dahil olmak üzere çeşitli zorunlu USP bölümlerinde açıklanmıştır.
Parenteral ve ambalajıyla ilişkili yüksek riske ek olarak, parenteraller ve ambalajları, kimyasal ve biyolojik güvenlik değerlendirmesini karmaşıklaştıran belirli benzersiz özelliklere sahiptir. İlk olarak, parenteral paketleme, elastomerler, cam, paslanmaz çelik, LDPE, HDPE, PP, PETG, COC, COP, PVC, çok katmanlı filmler vb. dahil olmak üzere çok sayıda yapı malzemesinden oluşan, bileşimsel olarak çeşitlidir. Bu tür malzemeler çeşitlilik gösterecek ve potansiyel olarak karmaşık bileşimler, potansiyel yabancı ilaç ürünü safsızlıkları (çıkarılabilirler ve sızabilirler) evreni geniş ve kimyasal olarak çeşitlidir.
Ek olarak, paketleme sistemleri, yalnızca birincil kaptan değil, tümü özütlenebilir ve sızabilir kaynak olan baskı, etiketler, üst ambalajlar, bağlantı ve dengeleyici cihazlar (örn., oksijen emiciler) gibi yardımcı veya ikincil bileşenlerden oluşan karmaşık olabilir. Ayrıca parenteral formülasyonlar kimyasal olarak karmaşık ve çeşitlidir, bu nedenle değişken ve potansiyel olarak agresif "süzme güçleri" vardır ve analitik karakterizasyonları açısından potansiyel olarak büyük zorluklar sunarlar. Ayrıca, bir parenteral ve ambalajı arasındaki temas koşulları, sızıntı olasılığını artıracak şekilde nispeten sert olabilir. Örneğin, paketlenmiş parenteraller yüksek enerjili sterilizasyona (termal veya ışınlama yoluyla) tabi tutulabilir veya nispeten uzun raf ömrüne sahip olabilir.
Bu koşullar, parenteral ambalajlamanın güvenliğini belirlemek için kullanılan kimyasal ve biyolojik testlerin karmaşıklığını derinden etkilerken, parenterallerin güvenlik değerlendirmelerini bu kadar zorlaştıran en önemli özelliği, nispeten büyük günlük doz hacimleridir. Basitçe ifade etmek gerekirse, ilaç ürünlerini kullanan hastaların sağlığı, maruz kaldıkları sızıntıların dozu ile doğru orantılı olarak olumsuz etkilenir ve en büyük yan etki en toksik maddelerin en yüksek dozunda meydana gelir.
Bu durumda doz, ilaç ürünündeki sızabilir maddenin konsantrasyonu ile ilgilidir, toksisite ise sızabilirin kimliği ile ilgilidir. Bu nedenle, kimyasal güvenlik değerlendirmesindeki temel analitik görev, ilaç ürünlerindeki sızıntı maddelerinin veya ekstraktlardaki ekstrakte edilebilir maddelerin (potansiyel sızıntı yapılabilir maddeler olarak) keşfi, tanımlanması ve miktarının belirlenmesidir. Pratik olarak böyle bir görev, özütlenebilirlerin veya sızıntıların sayısının çok büyük olduğu özütlenebilirler ve sızıntı testlerinde kullanılan karmaşık analitik yöntemlerle tespit edilebilen tüm sızıntı maddelerinin (çıkarılabilirlerin) tanımlanması ve niceliğinin belirlenmesine kadar takip edilirse imkansız hale gelir. hepsini tanımlamanın ve ölçmenin zorlu bir görev olduğunu.
Bu noktayı ele almak için, bir güvenlik eşiği oluşturan bir kirlilik dozunun olduğu hipotezine dayalı olarak analitik değerlendirme eşiği (AET) geliştirilmiştir. Bu eşiğin altında, bir safsızlığın, doğal toksisitesine (kimliğine) bakılmaksızın hasta güvenliği üzerinde ihmal edilebilir bir olumsuz etkisi olacaktır. Bu eşiğin üzerinde, bir safsızlığın potansiyel etkisi, kimliğine dayalı olarak belirlenmelidir.
Analitik olarak faydalı olması için, bu dozun günlük doz hacmine bölünerek bir konsantrasyona dönüştürülmesi gerekir. Günlük doz hacmi ne kadar büyükse, AET o kadar küçük ve ekstrakte edilebilir ve sızabilir maddelerin tanımlanması gereken konsantrasyon o kadar düşük olur. Örneğin, parenteral ilaç ürünleri için PQRI tarafından önerilen güvenlik endişe eşiği (SCT) 1.5 µg/gün'dür. Günlük doz hacmi 10 mL olan bir SVP için, elde edilen 0.15 µg/mL (150 ppb) AET'nin kimyasal olarak karmaşık parenterallerde elde edilmesi zor olabilir. Günlük doz hacmi 1 litre olan bir LVP için, 1,5 ppb'lik AET, en basit parenteral ilaç ürününde bile zorlayıcı olabilir. Böyle bir "AET meydan okuması", çıkarılabilir ve sızabilir profil oluşturmayı daha da zorlaştırır.
Parenteraller için başarılı ve pratik özütlenebilirler ve sızıntı yapılabilirler değerlendirmeleri yapmak, çalışma tasarımında mükemmellik, özellikle analitik testlerde çalışma yürütme becerisi ve kapsamlı deneyim yoluyla kazanılan materyaller, özütlenebilirler ve sızıntılar hakkında derin bir anlayış gerektirir. Geniş deneyimimizle Science by EUROLAB, en son analitik tekniklerden, yüksek eğitimli ve yetkin analitik bilim adamlarından ve bilgili çalışma direktörlerinden yararlanan enjekte edilebilirler ve parenteraller için kimyasal test programları tasarlama ve uygulama konusunda geniş bir uzmanlık geliştirmiştir. Science by EUROLAB, ürünleri için düzenleyici onayı etkin ve verimli bir şekilde güvence altına almak için parenteral ürün ve ambalaj üreticileri ve satıcılarıyla başarılı bir ortaklık kurma konusunda uzun bir geçmişe sahiptir.
Enjektabllar ve Parenteraller Testleri söz konusu olduğunda Science by EUROLAB, 25 yılı aşkın endüstriyel laboratuvar tecrübesi, uzman ekibi ve son teknoloji araçları ile sizlere en iyi hizmeti sunmayı taahhüt eder.
