MIL-STD-461G RE102, ekipman ve alt sistem muhafazalarından yayılan emisyonlar ve tüm ara bağlantı kabloları için geçerlidir. Kalıcı olarak monte edilmiş antenlere sahip ekipman için, MIL-STD-461G RE102, verici temel frekansında ve sinyalin gerekli işgal edilen bant genişliğinde geçerli değildir.
Gereklilik aşağıdaki gibi geçerlidir:
- Zemin 2 MHz ila 18 GHz
- Gemiler, yüzey 10 kHz - 18 GHz
- Denizaltılar 10 kHz - 18 GHz
- Uçak (Ordu ve Deniz Kuvvetleri) 10 kHz - 18 GHz
- Uçak (Hava Kuvvetleri) 2 MHz ila 18 GHz
- Uzay 10 kHz - 18 GHz
MIL-STD-461G RE102, EUT'den ve bununla ilgili kablolamadan kaynaklanan elektrik alanı emisyonlarının belirtilen gereksinimleri aşmadığını doğrulamak için kullanılır.
Test Ekipmanı
Test ekipmanı aşağıdaki gibi olacaktır:
Â. Ölçüm alıcıları.
B. Veri kayıt cihazı.
C. Antenler:
(1) 10 kHz ila 30 MHz, empedans uyumlu ağlı 104 cm çubuk. Sinyal çıkış konektörü, anten uyumlu ağ kasasına bağlanacaktır.
(a) Empedans eşleştirme ağı bir ön yükseltici (aktif çubuk) içerdiğinde, 4.3.7.3'teki aşırı yük önlemlerini uygulayın.
(b) Kenarları en az 60 cm olan kare bir denge parçası kullanın.
(2) 30 MHz ila 200 MHz, Biconical, 137 cm uçtan uca.
(3) 200 MHz ila 1 GHz, Çift sırtlı korna, 69,0 x 94,5 cm açıklık.
(4) 1 GHz ila 18 GHz, Çift sırtlı korna, 24,2'ye 13,6 cm açıklık. D. Sinyal üreteçleri. e. Sap radyatörü. F. Kapasitör, 10 pF. G. LISN'ler.
Prosedürler
Test prosedürleri aşağıdaki gibi olacaktır:
A. 4.3.4'te belirtilen ortam gereksinimlerinin karşılandığını doğrulayın. Referans verilen paragrafın gerektirdiği durumlarda ortamın çizimlerini alın.
B. Ölçüm ekipmanını açın ve stabilizasyon için yeterli bir süre bekleyin.
C. Şekil RE102-5'teki sistem kontrol yolunu kullanarak, her antende kullanılan koaksiyel kablo ucundan 10.5 kHz'de veri çıkış cihazına kadar genel ölçüm sisteminin aşağıdaki değerlendirmesini gerçekleştirin (yalnızca 10 kHz ile 2 MHz arasında uygulanan ölçümler için), 2.1 MHz, 12 MHz ve 29.5 MHz aktif çubuk antenler için, 197 MHz bikonik anten için, 990 MHz büyük çift mahya boynuzu için ve 17.5 GHz küçük çift mahya boynuzu için. Pasif eşleştirme ağları kullanan çubuk antenler için değerlendirme, her bandın merkez frekansında yapılacaktır. Koaksiyel kablo, ön yükselticilerin eklenmesi veya çıkarılması veya ölçüm alıcısında kullanılan farklı bağlantı noktaları gibi belirli bir anten için ölçüm yolu değiştirildiğinde de bir kontrol yapılmalıdır.
(1) Anten bağlantı noktasındaki koaksiyel kabloya sınırın en az 6 dB altında (limit eksi anten faktörü) kalibre edilmiş bir sinyal seviyesi uygulayın.
(2) Ölçüm alıcısını normal bir veri taramasıyla aynı şekilde tarayın. Veri kayıt cihazının, enjekte edilen sinyal seviyesinin ±3 dB içinde bir seviye gösterdiğini doğrulayın.
(3) 104 cm'lik çubuk anten için, çubuk elemanı çıkarın ve sinyali, Şekil RE102-8'de gösterildiği gibi çubuk yuvasına bağlı bir kapasitör aracılığıyla anten eşleştirme ağına uygulayın. Kondansatör değeri nominal olarak 10 pF'dir, ancak üreticinin talimatına göre olmalıdır. Ticari kalibrasyon mastarları veya enjeksiyon ağları kullanılmayacaktır.
(4) ±3 dB'den fazla sapma gösteren okumalar elde edilirse, teste devam etmeden önce hatanın kaynağını bulun ve eksikliği düzeltin.
D. Şekil RE102-5'teki ölçüm yolunu kullanarak, anten boyunca elektriksel süreklilik olduğunu göstermek için her bir anten için aşağıdaki değerlendirmeyi gerçekleştirin.
(1) Her bir anteni fiziksel hasar açısından görsel olarak inceleyin. Her antenin en yüksek ölçüm frekansında bir anten veya saplama radyatörü kullanarak bir sinyal yayın.
(2) Ölçüm alıcısını uygulanan sinyalin frekansına ayarlayın ve uygun genlikte alınan bir sinyalin mevcut olduğunu doğrulayın. NOT: Bu değerlendirme, antenin düzgün çalıştığına dair kaba bir gösterge sağlamayı amaçlamaktadır. Sinyal seviyesini doğru bir şekilde ölçmek için bir gereklilik yoktur.
E. EUT'yi açın ve stabilizasyon için yeterli zaman tanıyın.
F. Şekil RE102-5'teki ölçüm yolunu kullanarak, EUT'den ve ilgili kablolamadan yayılan emisyonları belirleyin.
(1) Tablo II'deki bant genişliklerini ve minimum ölçüm sürelerini kullanarak her bir geçerli frekans aralığı için ölçüm alıcısını tarayın.
(2) 30 MHz'in üzerinde, antenleri hem yatay hem de dikey polarize alanlar için yönlendirin.
(3) 5.18.3.3c(2)(c) altında belirlenen her bir anten konumu için ölçüm yapın.
Test Kurulumu
Test kurulumu aşağıdaki gibi olacaktır:
A. EUT için Şekil 1'den 5'e kadar ve 4.3.8'de gösterildiği ve açıklandığı gibi temel bir test kurulumunu sürdürün. EUT'nin, maksimum yayılan emisyonları üreten yüzey test kurulum sınırının ön kenarına doğru olacak şekilde yönlendirildiğinden emin olun.
B. Ölçüm sistemi bütünlük kontrolü. Test ekipmanını Şekil RE102-5'te gösterildiği gibi yapılandırın.
C. EUT testi.
(1) Çubuk anten ölçümleri için karşı dengenin elektriksel olarak bağlanması yasaktır. Gerekli konfigürasyon Şekil RE102-6'da gösterilmiştir. Çubuk anten eşleştirme ağından gelen koaksiyel kablonun kalkanı, zemine mümkün olduğunca kısa bir uzunlukta (10 cm fazla uzunluğu aşmayacak şekilde) elektriksel olarak bağlanmalıdır. 20 MHz'de 20 ila 30 ohm empedansa sahip (minimum endüktanslı kayıplı) bir ferrit manşon, anten eşleştirme ağı ile zemin arasındaki koaksiyel kablo uzunluğunun merkezine yakın yerleştirilecektir.
(2) Anten konumlandırma.
(a) Antenlerin konumlandırılmasında kullanım için EUT'nin test kurulum sınırını ve ilgili kabloları belirleyin.
(b) Antenlerin yüksekliklerini ve antenlerin test kurulum sınırından uzaklıklarını ölçmek için Şekil RE102-6'da gösterilen antenler üzerindeki fiziksel referans noktalarını kullanın.
1. Tüm kurulumlar için antenleri test kurulum sınırının ön kenarından 1 metre uzağa yerleştirin.
2. Antenleri zemin zemin düzleminden 120 cm yukarıya yerleştirin. Bağımsız EUT'ler için, anten yükseklikleri 5.18.3.3c(2)(c)2 ve 5.18.3.3c(2)(c)3'te açıklandığı gibi belirlenecektir.
3. Herhangi bir antenin hiçbir parçasının ekranlı muhafazanın duvarlarından 1 metreden ve tavandan ve zeminden 0,5 metreden daha yakın olmadığından emin olun.
(c) Gerekli anten konumlarının sayısı, test kurulum sınırının boyutuna ve kurulumda bulunan muhafazaların sayısına bağlıdır.
1. 200 MHz'in altındaki testler için, ayrı anten konumlarını belirlemek için aşağıdaki kriterleri kullanın.
A. Kenar kenarları 3 metre veya daha kısa olan kurulumlar için bir konum gereklidir ve anten sınırın yan kenarlarına göre ortalanmalıdır.
B. Kenar kenarlarının 3 metreden büyük olduğu kurulumlar için, Şekil RE102-7'de gösterildiği gibi aralıklarla birden fazla anten konumu kullanın. Kenardan kenara sınır mesafesini (metre olarak) 3'e bölerek ve bir tam sayıya yuvarlayarak anten konumlarının sayısını (N) belirleyin.
2. 200 MHz'den 1 GHz'e kadar olan testler için, anteni, her bir EUT muhafazasının tüm alanı ve EUT muhafazası ile arabirim oluşturan ilk 35 cm kablo ve uçlar 3 dB ışın genişliği içinde olacak şekilde yeterli sayıda konuma yerleştirin. antenin.
3. 1 GHz ve üzerinde test için, anteni, her bir EUT muhafazasının tüm alanı ve EUT muhafazası ile arabirim oluşturan ilk 7 cm kablo ve uçlar, antenin 3 dB ışın genişliği içinde olacak şekilde yeterli sayıda konuma yerleştirin. anten.
MIL-STD-461G RE102 Testi söz konusu olduğunda Science by EUROLAB, 25 yılı aşkın endüstriyel laboratuvar tecrübesi, uzman ekibi ve son teknoloji araçları ile sizlere en iyi hizmeti sunmayı taahhüt eder.
